Van verkiezingsbelofte naar praktijk – deel 18

Het verkiezingsprogramma van de PVV ademt de sfeer van strijd en urgentie. In krachtige oneliners schetst de partijleider Geert Wilders een Nederland dat volgens hem “vol, overvol, bomvol” is en bevrijd moet worden van asielzoekers, Brusselse bemoeienis en “klimaatgekte”. Het document leest als een pamflet van verzet en bevestigt het beeld van de PVV als hoeder van een bedreigde nationale identiteit.

Een programma van blokkeren en terugdraaien

Het programma staat bol van radicale ingrepen: een volledige asielstop, sluiting van azc’s, snelle uitzetting van criminele vreemdelingen en afschaffing van klimaatdoelen. “Geen boeren, geen eten” onderstreept de keuze voor de agrarische sector, terwijl “de tijd van het uitdelen van ons geld is voorbij” de anti-EU-houding samenvat. Het document wil vooral terugdraaien en afsluiten: Nederland moet weer Nederland worden.

Nostalgie als politieke drijfveer

De rode draad is nostalgie. De PVV roept op tot herstel van “onze cultuur, identiteit, tradities en feesten” en zet zich af tegen wat het ziet als bedreigingen door migratie, woke-ideologie en Europese samenwerking. Symboolpolitiek speelt hierbij een belangrijke rol: het behoud van Zwarte Piet, het zichtbaar maken van de Nederlandse vlag en het terugclaimen van een cultuur die volgens de partij steeds verder verdwijnt.

De digitale leegte

Opvallend is een totale afwezigheid van een digitale agenda. Terwijl digitalisering onze samenleving diepgaand verandert, van AI en cybersecurity tot online privacy, digitale infrastructuur en de invloed van Big Tech, blijft de PVV stil. Behalve een afwijzing van de digitale euro en een enkele verwijzing naar AI in de zorg ontbreekt een visie volledig.

Deze digitale blinde vlek is veelzeggend. Waar andere partijen worstelen met de kansen en risico’s van technologie, lijkt de PVV vooral achteruit te kijken. De uitdagingen van morgen (Hoe beschermen we burgers tegen manipulatie? Hoe benutten we de kracht van AI? Hoe versterken we onze digitale weerbaarheid?) blijven buiten beeld.

Wat ontbreekt

De PVV positioneert zich hiermee als een partij van verzet en nostalgie, zonder plan voor een digitale toekomst. Onderwerpen als digitale soevereiniteit, cybersecurity, online kinderrechten en de rol van technologie blijven onbenoemd. Daarmee schuift de partij thema’s terzijde die juist de komende jaren bepalend zullen zijn voor de vraag hoe vrij, veilig en verbonden Nederland blijft.

Het verkiezingsprogramma is meer dan een lijst voorstellen: het is cultuurkritiek die een verlangen naar vroeger verwoordt, maar zonder richting te geven aan de samenleving van morgen.